UZBEKISTAN

• Stolica: Taszkent
• Waluta: som (UZS)
• Języki urzędowe: uzbecki i karakałpacki (na terytorium Karakałpakstanu)
• Inne języki: rosyjski i tadżycki (Samarkanda, Buchara)

Uwaga: W związku ze wzmocnioną kontrolą ruchu osobowego wewnątrz kraju, cudzoziemcy powinni zawsze mieć przy sobie paszport z wizą.

Obywatele Polski objęci są obo­wiązkiem wizowym. Wizę można uzyskać w Wydziale Konsu­larnym Ambasady Uzbekistanu w Warszawie na podstawie zaproszenia od osoby prawnej akredytowanej w Uzbekistanie lub od obywatela Uzbekistanu, a także na podstawie vouchera uzbec­kiego biura turystycznego. Okres oczekiwania na wizę wynosi ok. dwóch tygodni. Na miejscu można ją przedłużyć. Nielegalne przedłużenie pobytu poza liczbę dni określonych w wizie grozi wysoką karą pieniężną nakładaną przez straż graniczną, a nawet wszczęciem postępowania sądowego. Nie ma wymogu okazania biletu powrotnego ani określonej kwoty na każdy dzień pobytu.

Wywóz waluty jest dopuszczalny do kwoty zadeklarowanej w deklaracji wwozowej.

Nadal obowiązuje zakaz wykonywania zdjęć mostów, obiektów przemysłowych i wojskowych oraz foto­grafo­wania na dworcach kolejowych i lotniskach. Bardzo surowo karane są przestępstwa związane z posiadaniem narkotyków i handlem nimi.

Należy obowiązkowo w ciągu 72 godzin po przybyciu dokonać meldunku w miejscowym OWIR (rejonowy wydział MSW), w przypadku noclegu w hotelu meldunek załatwia hotel.

Nie ma obowiązku ubezpieczenia osobowego ani komunikacyjnego.

Z powodu odmiennej flory bakteryjnej w pierwszych dniach po przybyciu mogą pojawić się kłopoty żołądkowe. Koszt wizyty u lekarza wynosi od 15 USD, doby w szpitalu – ok. 80 USD PLN. Ryzyko zarażenia żółtaczką wszczepienną jest duże. W Uzbe­kistanie szybko rośnie liczba zarażonych wirusem HIV. W związku z okresowym wzrostem zachorowań na dur brzuszny (tyfus) w regionie zalecane jest zaszczepienie się na tę chorobę przed przyjazdem. Odnotowano przypadki malarii; planując pod­róż do Doliny Fergańskiej, terenów graniczących z Afganistanem oraz do Karakałpakstanu, należy profilaktycznie zażywać leki antymalaryczne. Warunki sanitarne nie odpowiadają ogólnie przyjętym standardom, odradza się spoży­wanie posiłków na targo­wis­kach. W barach (tzw. czajchany) gdzie estetyka pozostawia wiele do życzenia, jedzenie jest zazwyczaj świeże. Z uwagi na zagrożenie żółtaczką i innymi chorobami przewodu pokarmowego produkty przeznaczone do spożycia na surowo powinny być dokładnie myte pod bieżącą wodą. Należy unikać miejscowych lodów (np. z automatu) i wyrobów cukierniczych (kremy) niewiadomego po­chodzenia. Przy zakupie żywności trzeba zwrócić uwagę na termin przydatności do spożycia; nie zaleca się kupowania miej­sco­wej wódki niewiadomego pochodzenia (niebezpieczeństwo zatrucia alkoholem metylo­wym). Woda w kranach jest zdatna do picia po przegotowaniu.

Uznawane jest mię­dzynarodowe prawo jazdy. Piesi i kierowcy powinni zachować szczególną ostrożność – miejscowi użytkownicy dróg dość swobodnie traktują przepisy ruchu drogowego. Od lipca 2007 roku wprowadzono obowiązek zapinania pasów bezpieczeństwa oraz zakaz używania telefonów komórkowych podczas jazdy samochodem. Odradzamy podróżowanie samochodem po zmro­ku z uwagi na liczne nieoświetlone przeszkody (dziury w drodze, zwie­rzęta, samochody). Wysokość mandatów jest na ogół umowna. Stan dróg jest nie najlepszy, szcze­gólnie wiosną i jesienią.

Władze ograniczyły ruch oso­bowy na terenach i w strefach chronionych, w rejonach grani­czących z Afganistanem oraz w enklawach uzbeckich w Kirgi­stanie. Przy zakupie biletów kolejowych wymagane jest przed­stawienie dokumentu tożsamości (paszportu).

Uzbekistan jest krajem stosunkowo bez­piecz­nym. Pewne zagrożenie stanowią kradzieże kieszon­kowe (głównie na bazarach, dworcach itd.).

Zwiedzając obiekty sakralne (meczety, cerkwie, synagogi), należy bezwarunkowo podporządkować się miejscowym zwyczajom. Niektóre meczety są niedostępne dla niemuzułmanów. Poza dużymi miastami (Taszkent, Samarkanda, Buchara, Nukus) kobiety powinny unikać odzieży podkreślającej sylwetkę, odsłaniającej łokcie i kolana.

Dni wolne od pracy to: 1 stycznia – Nowy Rok, 8 marca – Dzień Kobiet, 9 maja – Dzień Pamięci, 1 września – Dzień Niepodległości, 1 października – Dzień Nauczyciela, 8 grudnia – Dzień Konstytucji, oraz ruchome święta religijne: Święto Ofiarowania i zakończenie ramadanu. Tradycyjnym świętem jest Nawruz – 21 marca (także dzień wolny od pracy).

1. Urzędy pracują z reguły od 9.00 do 18.00 z przerwą na obiad (13.00–14.00); wiele urzędów pracuje również w soboty. Sklepy otwarte są w tych samych godzinach, niektóre spożywcze pracują od 7.00 do 21.00.
2. Państwowy transport miejski jest niewystarczający; popularne są tzw. marszrutki oraz taksówki (stosunkowo tanie – ok. 0,3 USD za kilometr). Powszechne jest wykorzystywanie samochodów prywatnych jako taksówek – jednak i w jednych, i w drugich cenę za przejazd należy ustalić z góry.
   § Orientacyjny koszt przejazdu taksówką z lotniska w Taszkencie do centrum miasta wynosi ok. 5,- USD.
3. Sieć telefoniczna wewnątrz kraju jest w miarę dobra. W miastach można znaleźć wiele kawiarenek internetowych, które podlegają jednak monitorowaniu przez providerów.
4. Wymiana waluty poza bankami i kantorami jest nielegalna. Praktycznie nie ma możliwości korzystania z kart kredytowych (poza największymi hotelami) i czeków podróżnych.
   § Przykładowe ceny poszczególnych produktów i usług w Taszkencie: chleb – od 0,30 USD, mleko w kartonie (1l) – 1 USD, pasta do zębów – ok. 1,5 USD, obiad w restauracji średniej klasy oferującej dania narodowe – ok. 5-10 USD; koszt połączenia telefonicznego do Polski z telefonu stacjonarnego ok. 0,90 USD za minutę, przejazd środkami transportu miejskiego – 0,25 USD, 1 l benzyny Pb 93 – 0,90 USD. Przejazd ekspresowym pociągiem do Samarkandy (w jedną stronę), II klasą – 13,5 USD, I klasą 18 USD. Przelot samolotem wewnętrznych linii z Taszkentu do Urgenczu k. Chiwy (w obie strony) – 130 USD.
5. Różnica czasu: + 3 godziny w czasie letnim, + 4 godziny w czasie zimowym w stosunku do czasu warszawskiego.
6. Numer kierunkowy do Uzbekistanu: 00998.